Oooh Kerstmis! Noortje roept het nog ieder ochtend als de lampje in de boom aangaan. Vol bewondering staat ze daar bij stil. Prachtig. Ze gaat haar poppen wakker maken en ik hoor haar gezellig babbelen. Wat fijn dat ik weer kan genieten van de kleine, maar zo waardevolle momenten. Na het ontbijt bereid ik haar voor op de dag. “We gaan zo naar Opa en Oma, gelukkig nieuwjaar wensen” zeg ik. “Opa en Oma gelukkig niet” is gelijk haar weerwoord. Ik schiet in de lach. Ik leg uit dat er een nieuw jaar is begonnen. “Waarom mama?” uh iets met de stand van de zon? of de maan? Of het draaien van de sterren? Ik kijk vragend naar mijn man, die is beter thuis in deze materie. De zon is het, die heeft zijn rondje gemaakt, en nu is het 1 januari. “Mensen worden daar blij van en vieren dat met het vuurwerk van afgelopen nacht”, vertel ik verder. Ja, dat weet ze nog wel. In het begin van de week dacht ze nog dat een knal onweer was, maar ze leerde snel. De hele oudejaarsavond werd er al flink geknald. Om 21.30 uur werd ze wakker en wilde haar gehoorbeschermer op. Dit zijn flinke doppen op de oren, maar ze rolde op haar zij, en heeft om 0.00 uur lekker doorgeslapen. Om 1.00 uur was ze even wakker en hoorde we haar diep zuchten: is die herrie nu nog niet voorbij, leek ze te denken, maar ze zakte weer weg in haar dromen.  Mijn man en ik hebben even een discussie hoe we naar Opa en Oma zullen gaan. Het gaat helemaal niet fel of met stemverheffing maar Noortje wil ‘vrede op aarde’ op deze eerste dag van het jaar. Ze pakt van ons beide één hand en zet ons tegenover elkaar. “Papa jij hier, mama hier” dirigeert ze. “Zo, handjes vast en kus geven”. We volgen braaf de instructies. “Heel goed” is haar droge commentaar. We moeten beide lachen. Niet te hard want dan voelt ze zich uitgelachen. Als we dat al zouden willen, een echtscheiding zit er voor ons niet in. Haha. We hebben een hele goede therapeut in huis. De tijd lijkt steeds harder te gaan, bedenk ik als we naar Opa en Oma fietsen. De vakantie is bijna voorbij en in januari mag ik er persoonlijk ook weer een jaar bijtellen. En niet zomaar één. Iets met Sarah of zo…Ik wil het komend jaar mijn hart gaan volgen, mijn richten op de mooie dingen van het leven en op alles wat werkelijk belangrijk is. Ik weet nog niet waarom maar ik heb het gevoel dat het een magisch jaar gaat worden. In positieve zin. Leef, wees vriendelijk en heb lief, lieve mensen! Maar er een mooi jaar van.